Rain, beaches, parties and our work in the hospital

Hallo allemaal,

Weer een wekelijkse update uit Ghana. Inmiddels alweer 2 weken in het zonnige Afrika. Het klinkt en voelt soms nog steeds onwerkelijk.

‘Blafono of oblignie’

Allebei deze woorden betekend ‘blanke’. Op straat worden we heel vaak zo nageroepen, en vooral door de kinderen. De meeste kindjes vinden het helemaal geweldig als ze een ‘blafono’ tegen komen en willen dan een ‘high five’ geven of met je op de foto. Heel lief. Verder komt het op sommige plekken ook niet vaak voor dat ze een blanke zien en wordt je dus overal waar je komt aangestaard.

26-4-16

Vandaag weer een gewone werkdag. Om 6 uur uit bed en om 8 uur bij het ziekenhuis zijn. Onderweg bleek dat we in de verkeerde taxi waren gestapt, want halverwege onze route hield de auto het voor gezien en moesten we overstappen op een andere taxi. Vind het überhaupt knap dat de auto’s hier nog starten haha. De meeste zijn meer als 20 jaar oud, overal deuken, bekleding kapot en je kan bij sommige zelfs door de deur naar buiten kijken.

‘Ada East District Hospital’

Terug naar het ziekenhuis. Vandaag gezien hoe ze een infuus inbrachten. Bij ons krijg je een band om je arm, maar dat hebben ze hier op de afdeling niet. Hier knellen ze je onderarm af met een stuk infuusslang. Best ingenieus al zeg ik het zelf haha. Ook bloedprikken gebeurt anders. Bij ons heb je een canule waar het bloedbuisje in kan tijdens het bloedprikken. Hier prikken ze met een naald in je arm en zuigen ze bloed op, die ze vervolgens in het bloedbuisje spuiten. En ook het infuus klaarmaken gaat anders. Bij ons zorgen we dat de infuusslang ontlucht is met een klein zakje en daarna sluiten we het op de medicatie zak aan. Hier sluiten ze hem direct aan op de medicatie zak, en laten hem even doorlopen, waardoor je dus eigenlijk al een deel medicatie verliest. Ook toen Kyrea en ik de slang wilde ontluchten keken ze ons raar aan.

Toen ik medicatie klaar moest maken en handschoenen aan wilde doen werden ze boos, want er zijn niet genoeg handschoenen. Ik vertelde dat het uit eigen bescherming is, want als je iedere keer medicamenten op je hand gedruppeld krijgt, wordt je straks immuun voor allerlei antibiotica of zelfs morfine. Toch mag het hier absoluut niet.

Er kan hier dus een hoop verbeteren, maar een aantal collega’s staan er wel voor open en andere totaal niet. Die hebben dan het gevoel van:  ‘ow komt de blanke even vertellen hoe het anders moet gebeuren’. Achja, wij vinden het in ieder geval leuk om de mensen die het wel willen wat bij te kunnen leren.  

Zo is er nog meer waar ik een beetje tegenaan loop, maar aan de andere kant snap ik ook dat hun het niet even gauw gaan veranderen en ik moet hun manier ook respecteren, ook al weet ik zelf dat het veel sterieler en hygiënischer kan.

‘Verpleegtechnische handelingen’

’s middags wel mogen helpen bij medicatie toedienen bij een intraveneus infuus, bij het katheteriseren, bij het schoonmaken van een gele wond en ik heb een malaria test bij een baby afgenomen. Je kan hier kwa handelingen veel doen, alleen moet ik nog even wennen aan de andere manier waarop het hier wordt uitgevoerd. Ook voor de eerste keer een infuus bij iemand op de pols mogen inbrengen. Helaas de 1ste keer geen bloed. Een collega had het ook geprobeerd, maar die kreeg het ook niet voor elkaar. Uiteindelijk hebben we het op de andere hand aangebracht en dit lukte wel.

‘Bezoek van de Ghaneese tweeling’

Na het werk zijn we naar huis gegaan, want we kregen bezoek van Marleen, haar vriend en de tweeling. Marleen is iemand die ik in Nederland heb leren kennen die eigenaresse is van het project Dodzi, waarbij ik meegeholpen heb om kleding en kinderspullen in te zamelen voor tienermoeders in Ghana om zo hun eigen winkeltje te kunnen beginnen en aan inkomen te komen en het overige deel gaat naar de arme kindjes hier.

Marleen heeft de zorg over de Ghanese tweeling. De tienermoeder kan zelf niet goed genoeg voor de kinderen zorgen en daarom neemt Marleen het tijdelijk over.  Wat een leuke tweeling en voor het eerst een kindje op me rug gedragen in een draagdoek. Het voelde apart, maar ook heel bijzonder. Verder een super leuke en gezellige middag gehad.

27-4-16 & 28-4-16

Vandaag (woensdag) was het Koningsdag in Nederland, wat wij aankomend weekend in Accra, de hoofdstad van Ghana gaan vieren. Wij hadden gewoon een werkdagje op de OPD, dus heel de dag controles meten van patiënten.  Op een dag heb je ongeveer 150 mensen waarbij je de temperatuur, de bloeddruk en het gewicht moet meten. Patiënten wachten hier ongeveer een uur op controle en vervolgens nog 1 of 2 uur op het zien van de dokter. En wij in Nederland maar klagen als we soms een half uurtje tot een uur moeten wachten haha.

Donderdag heb weer een dagje emergency gestaan. Ik heb geholpen bij een schaafwond en bij hechtingen van een jongetje schoonmaken en een andere jongen een rabies injectie gegeven. Hier geven ze overigens bijna alle injecties in de billen, dus bijna niks in de arm. Verder was het heel erg rustig, we hadden maar 1 man, 1 vrouw en 1 kind op de emergency afdeling en ongeveer 6 man personeel. Er lopen momenteel ook heel veel Ghanese studenten, dus het is erg druk en we hadden allemaal weinig te doen.

‘Light off in the hospital’

Ook was er ‘light off’ in het ziekenhuis. Voor de mensen die nog niet weten wat het is, het betekent dat de stroom uitvalt. Ja ja als dat gebeurt is het overal en dus ook in het ziekenhuis. Hier gaat dan ook alles op de ouderwetse manier. Zuurstof uit een fles i.p.v. uit de muur, een infuus met druppelkamer en ook niet met automatische infuusmeter etc.  Het is dan wel heel erg warm in het ziekenhuis, want alle waaiers doen het ook niet.

Verder kan je de emergency afdeling hier eigenlijk vergelijken met een verpleegafdeling bij ons in Nederland. Het voelt voor ons dan ook niet echt emergency, maar we zijn wel blij dat we veel handelingen kunnen doen.

‘Regen, filmpjes en diner bij kaarslicht’

’s Middags tot en met ’s nachts onze eerste regenbui meegemaakt. Heeeeerlijk!! Iedereen keek ons raar aan, maar het is dan zo lekker koel en er staat best wat wind, waar wij dus erg van konden genieten.

’s Avonds met Kyrea en een andere huisgenoot een filmpje op bed gekeken (friends with benefits) en ’s avonds lekker gekookt en gegeten in het donker, omdat er geen stroom was. Had wel iets leuks, met al die kaarsjes op tafel en de flitsen van de telefoon in de keuken haha.

29-4-16

Vandaag weer een normale werkdag op de OPD gehad. Wat me wel is bijgebleven is dat er ‘s middags een meisje van 15 jaar bij me kwam die al 34 weken zwanger bleek te zijn. Daar schrok ik erg van. Haar vader vertelde dat haar vriendje rond de 25 jaar was en dat de vader hem heeft aangeklaagd bij de politie voor het zwanger maken van zijn dochter op die leeftijd. Ik vond het best even slikken, net 15 jaar en dan bijna moeten bevallen. Wel vertelde de vader en het meisje dat ze de baby gingen houden en dat hij en de moeder de zorg op hun kleinkind over gingen nemen, zodat het meisje weer terug naar de middelbare school kan. Erg indrukwekkend om te horen.

Om 5 uur zijn we naar Maranatha geweest. Een super mooi strand met gekleurde palmbomen, met aan de ene kant de zee en aan de andere kant een rivier. Hier heerlijk gegeten met 14 personen en savonds gedanst bij kampvuur. Wat kunnen de mannen hier dansen trouwens, dan zijn de mannen in Nederland maar stijve harken haha.

‘Kingsnight in Ghana!’

Vandaag lekker uitgeslapen en ’s middags mijn eerste, originele, op maat gemaakte Afrikaanse jurk opgehaald. Ik was er echt super blij mee! Verder een beetje in de zon in de tuin gezeten en spullen ingepakt, want om 5 uur gingen we naar Accra voor het koningsfeest. Het feest was georganiseerd door de Nederlandse ambassade in Accra.

Wat was het super geregeld en heel gezellig. Er waren toch ongeveer wel 50 Nederlanders  denk ik. Alles oranje, Nederlandse muziek, frikandellen, bitterballen en zelfs kaas was er te vinden. In één woord super.

Na het feest zijn we nog naar een club in Accra geweest. Voordat we binnenkwamen hoorde iemand een jongen zeggen dat een groep mannen alles voor ons heel de nacht zou betalen. Dit had ik niet eens meegekregen haha. We stonden in een VIP room met onze eigen bedienster en kregen de duurste dranken op tafel gezet. Kortom een super gezellige avond, en rond 5 uur ’s nachts naar huis gegaan.

1-5-16

Inmiddels alweer mei. Vandaag eerst uitgeslapen, want dat hadden we allemaal wel nodig na z’n feest avond. Ik kwam er achter dat ik toch iets te veel op had, want ik voelde me totaal niet lekker. Ik ben dan ook alleen maar uit bed geweest voor de lunch en voor het avondeten haha. Fijn die katers, maar betekend wel dat we een super leuk weekend hebben gehad en zeker voor herhaling vatbaar!

2-5-16

Vandaag alweer twee weken in Ghana. Het was voor mij en Kyrea weer tijd om naar het Bana huis te gaan vanuit Accra. Alle andere meiden gingen op vakantie, maar omdat wij pas 2 weken in Ghana zijn, vonden we het niet kunnen om nu al een week vakantie op te nemen, dus hadden we besloten naar huis te gaan en gewoon heel de week te werken. Wel waren we vandaag (maandag) vrij, omdat het een nationale feestdag was in Ghana.  

Ook vandaag afscheid moeten nemen van familie van Korven. Dit was de familie van een meisje bij mij uit het huis. Ze waren bijna 2 weken hier geweest en het was dan ook raar om gedag te zeggen.Verder lekker rustig aan gedaan en nog lekker bij een hotel gezwommen in de middag.

Wij gaan dadelijk weer naar bed, want we moeten morgen weer vroeg op. Hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn en tot de volgende blog.

Liefs Brenda