Last two weeks in Ghana!

Hallo allemaal,

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar morgen vlieg ik dan toch echt naar huis toe. Precies 3 maanden in Ghana zijn voorbij gevlogen en wat ben ik blij dat ik aan dit avontuur begonnen ben. Voor vertrek heb ik mijn twijfels gehad, maar als ik zie wat ik hier allemaal heb meegemaakt, gezien en geleerd heb, heb ik geen seconde spijt.

Voelt ineens heel raar dat ik zo toch echt mijn koffers in moet pakken. Zoveel leuke dingen die ik ga missen. De muziek, de leuke kinderen, de rare Ghanese gewoontes, de okada’s, de trotro’s, de mango, de ananas, de advocado, zelfs de light off en water off. Maar ook de Indomie, poolen bij het Freedom cafe, slapen onder een klamboe, het Bana huis, feestjes bij Tsjarley Korpey, de palmbomen, zon, zee, strand, het ziekenhuis, douchen met koud water en een hagedis en zelfs de wc doortrekken met putwater en brood met mieren haha, maar bovenal elke dag opgescheept zitten met mijn lieve bitch vriendinnetje Kyrea. Samen veel gelachen en zelfs gehuild en de meest gekke dingen meegemaakt! Dankjewel dat je met mij dit avontuur bent aangegaan! Ik had dit met niemand anders willen doen. ♥

Hier nog een overzicht van mijn laatste 2 weken in het mooie Ghana!

3-7-16 & 4-7-16

Alweer 11 weken in Ghana! Vandaag een rustige dag gehad. De vader van Kyrea was nog steeds niet zo lekker, dus heel de dag thuis gebleven. ’S Middags een filmpje gekeken en nog in de hangmat gelegen. ’s Avonds even bij Freedom cafe gepooled en op tijd weer naar huis gegaan, want ook Ayse en Noah waren niet zo lekker. Het heerst in het Bana huis, gelukkig heb ik zelf nergens last van.

Maandag met z’n allen een grote schoonmaak in huis gehouden. En dat was nodig ook! Al die wind brengt een hoop zand met zich mee. Lekker stoffig wordt het dus al erg snel. Vandaag nog een dagje thuis, omdat alle zieken nog niet helemaal hersteld waren en ’s avonds weer lekker een filmpje gekeken, Interstellar. Blijft een hele goede film! Slechte invloed die Noah met z’n externe geheugen met vele films haha.

5-7-16

Vanochtend even naar het postkantoor, die eindelijk na 2 weken open was en mijn (verlate) verjaardagskaart van papa en Jacqueline binnengekregen. Echt heel leuk gedaan, dankjewel! 

’ S middags met de familie Zinken, Ayse en Noah naar Maranatha gegaan, wat gekaart en een Ghanees kiezelspel gespeeld die we bijna allemaal gekocht hebben. ’s Avonds even spullen ingepakt voor de komende twee dagen, want we gaan toch nog naar de watervallen. Familie Zinken voelt zich weer wat beter dus we gaan in 2 dagen op en neer, zodat we het toch allemaal nog kunnen meemaken.

Reizen, watervallen en modder (6-7-16)

Vanochtend om 6 uur uit bed, laatste spulletjes bij elkaar gepakt en om 8 uur zijn we begonnen aan de dik 4 uur durende reis naar de Wli Falls (watervallen). Eerst met de taxi van ons dorp naar Kasseh, Sogakopey en Ho en vervolgens met de trotro naar Hohoe (spreek je uit als Hochway) en door naar de Wli Falls. In totaal 4 uur en 15 minuten over de reis gedaan en daar eerst even geluncht.

Daarna 45 minuten door het bos/regenwoud naar de watervallen gelopen. Onderweg over 9 bruggetjes gelopen die allemaal over het verlengde van de waterval liepen. De waterval zelf was erg mooi en een ook nog een hele wand vol met vleermuizen! Wat foto’s gemaakt en toen begon het te stortregenen. 10 minuten onder een afdakje gewacht, maar het zag er niet naar uit dat de regen ging stoppen en het begon zelfs te onweren. Dus als gekken terug gelopen naar het begin, waarbij ik ook nog voluit op mijn achterwerk in de modder beland ben en Kyrea op haar knieën. Haha dat moet ons weer overkomen natuurlijk, maarja modder is goed voor je huid toch? Haha

Al met al een leuk uitje gehad. Bij terugkomst even omgekleed en nog wat souvenirs voor familie gekocht en toen met de trotro naar Golukwati naar het andere studentenhuis om te eten en te gaan slapen. Ik ben toch erg blij met het Bana huis, voelt toch een stuk meer vertrouwd en als thuis aan.

Volta school for the deaf (7-7-16)

Vanochtend om 7 uur uit bed, kaal brood als ontbijt haha en vervolgens naar de ‘Volta school for the deaf’ in Hohoe. Hier heeft onze coach Noah 4 jaar geleden stage gelopen. Het is een soort campus / kostschool voor dove kinderen. De kinderen slapen met ongeveer 30 man op ijzeren stapelbedden in 1 ruimte bij elkaar en volgen op hetzelfde terrein lessen.

Super leuk om even geweest te zijn en ook foto’s met de kinderen gemaakt. Daarnaast nog hoi en mijn naam in gebarentaal geleerd en daarna weer klaargemaakt voor de 4 uur durende reis naar het Bana huis.

We zouden eerst nog langs een reservoir voor apen gaan, maar rond het tijdstip dat we wilde gaan zouden de apen gevoerd worden en konden we ze dus niet goed zien, dus besloten we maar gelijk naar huis te reizen.

Onderweg in de trotro hoorde we ineens een klap. Wat bleek, het raam naast Kyrea was tijdens het rijden uit de trotro in de berm kapotgevallen. We moesten eigenlijk best wel hard lachen, want dit is dus typisch weer iets voor Ghana. De chauffeur keek er niet eens van op of om haha. Hij zal het wel vaker meegemaakt hebben. Lekker veel wind dus tijdens de terugrit.

Eenmaal thuis lekker mijn was buiten gedaan en ’s avonds bij Emzyme pizza gegeten met z’n allen, omdat het de laatste avond samen was. Morgen vertrekken Ayse en familie Zinken namelijk alweer naar huis toe.

8-7-16

Vandaag de vertrekdag van familie Zinken en Ayse. Super leuke vakantie met z’n allen gehad, maar wat gaan Kyrea en ik onze Turkse stuiterbal, 3e musketier en gekke roommate Ayse missen! Toch 12 weken alles met elkaar gedeeld, die we niet hadden willen missen!

Om 12 uur vertrokken naar de Accra Mall en daarnog even met z’n allen gegeten. Vervolgens naar het vliegveld om familie Zinken en Ayse af te zetten. Een afscheid knuffel met de 3 musketiers en de tranen konden natuurlijk niet achterblijven. Lekker potje staan janken met z’n 3tjes en na 5 minuten moesten we alweer weg, want we mochten niet meer naar binnen en de bewaker kwam om de minuut vertellen dat we weg moesten. Wel met een grapje hoor.

Kyrea, ik en onze coach Noah zijn vervolgens  naar Kokrobite gegaan om nog een weekend van de zon, zee en het strand te genieten. Dit hadden we als cadeautje van Kyrea’s ouders gekregen, nogmaals super bedankt! J ’ s Avonds bij Big Millies wat gedronken en nog met wat Nederlanders gepraat en daarna bij Dizzy Lizzie gedanst bij een live band.

9-7-16

Vanochtend lekker banana toast als ontbijt op bij Dizzy Lizzie en vervolgens heel de middag op het strand gelegen en van de zon, zee en strand genoten. En natuurlijk lekker bijbruinen. Aan het einde van de middag nog wat souvenirs gekocht, en vervolgens lekker gedoucht en weer terug om te eten. Aantal uurtjes gekaart en naar de muziek geluisterd en daarna nog even bij Big Millies gekeken. Wat gedronken, muziek geluisterd en rond half 2 naar bed.

10-7-16

Vandaag rond half 12 weer vertrokken naar de Accra Mall. Daar lekker wat eten en drinken gehaald en vervolgens in de taxi richting huis. Althans dat was de bedoeling. Halverwege bleek dat we totaal de andere kant in gereden waren naar Osu, terwijl we echt het goede station in Tema tegen de chauffeur hadden gezegd. Hij zette ons uiteindelijk in Osu af, wat een half uur de andere kant op is en vertelde dat we konden betalen en uitstappen of het 3 dubbele konden betalen en ons op plaats van bestemming af zou zetten. We werden alle 3 best wel boos, want het was zijn fout en wat een oplichterij. Ik vertelde hem dat hij ons of voor dezelfde prijs terug kon brengen, of dat we zouden uitstappen en helemaal niks gingen betalen, het was tenslotte zijn fout!

Vervolgens heeft onze coach Noah hem de helft van het geld gegeven, maar dat vond hij niet genoeg en wilde gaan vechten. Ghanezen hebben de chauffeur tegen moeten houden en wij zijn snel naar een andere trotro gerend en ingestapt. Dat ga ik niet missen. Oplichten omdat we blank zijn. Best wel erg, maar ze proberen het hier allemaal.

Uiteindelijk dik een uur omweg, maar eindelijk richting huis.

’S Avonds nog een filmpje gekeken, The Hunger Games Mockingjay part 1 en daarna naar bed gegaan.

Beautifull day with the twins (11-7-16)

Vandaag 12 weken in Ghana en over precies 1 week onderweg naar het vliegveld om naar huis te gaan. Vandaag zijn we naar Marleen en de tweeling Etsa en Eyi gegaan om een dagje op te passen. Eerst bij Marleen thuis met de tweeling gespeeld, gedanst, eten gegeven, foto’s gemaakt, omgekleed, verschoond en zelfs nog in slaap gevallen op mijn borst en daarna naar Somewhere. Dit is een buiten restaurant. Kyrea en ik hebben de tweeling in een draagzak mogen dragen en zelfs op de motor. Ja dat is normaal hier in Ghana. In Nederland zou je voor gek verklaard worden.

Bij Somewhere lekker gegeten en de tweeling konden lekker in het gras op een kleed spelen. Marleens vriend Desire kwam ook nog langs. Het huis stond trouwens vol met uitgepakte dozen voor het Dodzi project. Eindelijk hebben we de spullen en kan het naar de tienermoeders en de arme kinderen.

Rond een uur of 5 naar huis gegaan, lekker kippensoep gegeten uit mama’s voedselpakket en vervolgens nog een filmpje gekeken. Mis de tweeling nu al!

12-7-16 & 13-7-16

Vanochtend zijn Kyrea en ik allebei om half 8 uit bed gegaan en vervolgens bijna 5 uur aan school gewerkt. Daarna even van de zon genoten in de tuin en vervolgens weer even aan school gewerkt. De laatste loodjes en dan is onze beroepsprestatie eindelijk af! Hebben we toch maar even geflikt in 3 maanden tijd. Best trots op ons, alles in het Engels moeten vertalen, inzet van tolken gebruikt en toch aan de informatie gekomen die we nodig hadden door zelf heel veel initiatief te tonen.

Woensdagochtend naar de kopieer winkel om onze documenten voor school uit te printen en de foto’s om op de afdelingen te hangen. Vervolgens naar het ziekenhuis om verschillende documenten af te laten tekenen en te kwalificeren. Toen we aankwamen bleek dat de hoofdzuster van de Emergency toch geen tijd had voor het kwalificeren, omdat ze erg druk was met Ghanese studenten en we moesten morgen terug komen. Ja zo gaat dat in Ghana, afspraken maken met Ghanese moet je je niet op vastbinden haha. Vervolgens even onze foto’s op de afdelingen gehangen met een bedankje en weer naar huis toe.

Kwalificatie en etentje (14-7-16)

Vanochtend weer terug naar het ziekenhuis om nu echt te kwalificeren en alles af te laten tekenen. Kyrea en ik waren allebei toch wel zenuwachtig, maar uiteindelijk alles met voldoende en/of goed beoordeeld J Jeee het zit erop, nog wat kleine dingen uitwerken aan ons verslag en dan zijn we klaar!!

Na de kwalificatie nog even met de chirurg / gyneacoloog en de anesthesist gesproken en afscheid genomen. Voelde toch heel raar. Wat ga ik het missen en vooral de operaties en de bevallingen!

Vervolgens ook afscheid van de hoofdzuster en de directeur van het ziekenhuis genomen, die ons vervolgens hebben uitgenodigd om vanavond als bedankje te gaan eten, omdat we 3 maanden vrijwilligerswerk bij hen hebben gedaan. Erg attent!

’ S Avonds dus om 6 uur met Kyrea, Noah, de hoofdzuster, de directeur, de administrateur en de man van de financieën gegeten en gekletst en vervolgens afscheid genomen.

’ S nachts het verschrikkelijke nieuws gehoord van de aanslagen in Nice, Frankrijk! Waar gaat deze wereld naar toe? Heel veel sterkte aan alle nabestaanden!

15-7-17 & 16-7-16

Vanochtend de laatste keer mijn was gedaan in een teiltje in de tuin! Stiekem ga ik het toch wel missen tussen de palmbomen en in de zon, maar thuis gaat het toch een stuk sneller en makkelijker met het wasmachine haha.

’S Middags was het lekker weer dus zijn Kyrea en ik samen voor de laatste keer naar Peace holiday resort gegaan om te zwemmen in het zwembad en te zonnen. ’s Avonds voor de laatste keer pizza bij Enzyme gegeten. Toch wel de lekkerste pizza in Ghana en thuis nog even Cirque de Soleil afgekeken.

Gisterenochtend nog even aan het verslag gewerkt, die Kyrea zo goed als afgemaakt had J Nog even de finishing touch en dan is het echt klaar! Verder nog Mango gegeten, van de laatste zon genoten en in de hangmat gelegen en ’s avonds voor de laatste keer Indomie op straat gegeten. Ook nog langs Freedom cafe om te poolen en op tijd naar bed, want we waren best moe.

Nu jullie weer op de hoogte zijn van mijn 2 laatste weken in Ghana, ga ik zo toch echt maar eens beginnen met het inpakken van mijn koffers. Hoezo uitstel gedrag haha.

Tot de volgende en laatste blog,

Liefs Brenda