My 21st birthday and my amazing days at maternity!

8 juni 2016 - Ada Foah, Ghana

Hallo allemaal,

Hier weer een nieuwe wekelijkse update vanuit Ghana. Inmiddels alweer 7,5 week hier. Ik heb het al vaker gezegd, maar de tijd vliegt hier echt om! Over 2,5 week ben ik alweer klaar met het werken in het ziekenhuis en over 5,5 week sta ik alweer op Nederlandse bodem! Highlights van deze week zijn mijn 21ste verjaardag en onze nieuwe afdeling in het ziekenhuis: maternity.

3-6-16

Vandaag was alweer de laatste dag op de ward (verpleegafdeling) na hier 3 weken stage te hebben gelopen. Veel gezien en ook weer veel geleerd, maar ik kan al vanaf het begin niet wachten op de afdeling maternity en ben dus heel blij dat we daar eindelijk dinsdag gaan beginnen!

Tijdens het werk liepen we even naar het secretariaat om te vragen of mijn pakketje eindelijk was binnengekomen. Mama had namelijk 4 weken geleden een pakketje opgestuurd met medicatie en eten en deze had 2 weken geleden al aan moeten komen. Het bleek nog steeds niet binnen, maar het bleek ook de laatste ophaaldag op het postkantoor in Tema. Dus Kyrea en ik met de chauffeur van het ziekenhuis 2 uur heen en 2 uur terug naar Tema gereden en mijn pakketje opgehaald. En wat was ik daar blij mee! Witte chocolade pasta, muisjes, kokosbrood, soep, kauwgom, medicatie en nog meer! Hier kan ik de komende weken heerlijk van genieten! Dankjewel mama!

Om 1 uur waren we terug op de ward en hebben we nog de vitale functies bij de cliënten gemeten. We hadden aangeboden om langer te blijven, maar dat was niet nodig. Op de terugweg naar huis nog natgeregend in een lekkende taxi haha en daarna nog aan school gewerkt. Mijn laptop heeft het trouwens na 6 jaar officieel begeven en valt om de 5 minuten uit. Heel fijn als je aan school moet werken, maar gelukkig heb ik lieve huisgenoten die hun laptop uitlenen.

’s Avonds lekker rustig aan gedaan en gezellig een filmavondje met Kyrea gehouden.

4-6-16

Vandaag was de verjaardag van Desmond, de vriend van onze coach Ashley. ’s Morgens eerst even mijn jurkjes opgehaald bij de naaister die ik korter had laten maken en daarna nog even naar de markt om een klof als omslagdoek voor mama te kopen en een cadeautje voor Desmond. Daarna lekker heel de middag bij Peace resort van het zonnetje genoten, gezwommen en de verjaardag gevierd.

’s Avonds lekker thuis kippensoep gegeten uit mama’s voedselpakket en daarna nog even naar Freedom, de dorpskroeg om wat te drinken en vervolgens naar bed gegaan.

5-6-16

Vandaag werd mijn allerliefste zusje alweer 7 jaar! Helaas kon ik er niet bij zijn, maar ik heb er wel heel de dag aan gedacht. Lieverd ik hou super veel van jou en je broertje, als je dat maar nooit vergeet!

Heel de dag thuis gebleven en op bed gelegen, ik was namelijk best moe en niet zo lekker. ’s Avonds zijn we wel weggegaan om mijn verjaardag in te luiden. We gingen naar het resort Aqua Safari, waar ik vorige keer de fotoshoot heb gehad. We hadden al een tijdje van te voren gereserveerd, maar kregen bij aankomst om 9 uur te horen dat ze om 10 uur dicht gingen. Beetje een domper, maarja in Nederland was het dan al 12 uur dus was ik officieel al jarig. Nog even een cocktail gedronken en daarna nog even naar de dorpskroeg om ook mijn officiele verjaardag in Ghana om 12 uur te vieren. Van de meiden in het Bana huis een super leuk cadeau gehad, namelijk een olifant beeldje met kraaltjes en een klof. Twee dingen die ik al heel lang leuk vond en dus super blij mee was! Om half 1 gingen we naar huis en zijn we naar bed gegaan.

6-6-16

Jaja, deze tante is vandaag 21 jaar geworden. Hoe ouder, hoe wijzer zeggen ze hea haha. Als ik terug kijk op het afgelopen jaar verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Vorige zomer 3 maanden op een onvergetelijke summercamp in Amerika met gehandicapte kinderen en tieners mogen werken en zoveel nieuwe vrienden voor het leven gemaakt! Dat was echt ‘The summer of my life’. En dan dit jaar het werken in een ziekenhuis in Ghana en zoveel dingen mogen zien en mogen leren!

Terugkomend op mijn verjaardag. We hebben het niet zo uitgebreid gevierd, want het voelde toch anders. Kyra en ik hebben ’s middags pannenkoeken gemaakt en zijn daarna even naar Maranatha geweest om te zonnen en te zwemmen. ’s Avonds wilden we met zijn allen gaan uiteten bij een guesthouse in ons dorp, maar die bleek gesloten. Toen hebben Kyrea en ik heerlijk zelfgemaakte pizza en knoflooksaus voor iedereen gemaakt. Ook een heerlijk verjaardagsdiner, vooral hier in Ghana haha.

‘Mijn eerste keizersnede’ (7-6-16)

Vandaag de eerste dag op onze nieuwe en laatste afdeling in het ziekenhuis: maternity. Dit betekent baby’s, bevallingen en keizersnedes. Ik heb hier al die weken naar uit gekeken, want ook mijn voorkeur in de opleiding gaat uit naar deze richting. We begonnen met het overnemen van de nachtdienst en het reinigen van 2 incisies van eerdere keizersnedes. Dat wordt hier trouwens echt heel netjes weggewerkt. Aan de buitenkant is geen hechting te zien en het valt precies onder je bikinibroekje. De afdeling heeft ongeveer 30 bedden voor de moeders met hun kinderen.

Na de overname nog een echo van een tweeling gezien, wat ook erg mooi was. Twee kloppende hartjes en alles erop en eraan.

Om 9 uur kwamen Kyrea en ik de anesthesist tegen en hoorde dat er een keizersnee op komst was. Wij vroegen dit ter bevestiging en hij vroeg of we mee wilde kijken. Nou ik sprong nog net geen gat in de lucht! Ik was zenuwachtig, maar zo enthousiast.

Om half 10 hoorde wij dat de moeder geen keizersnee wilde en het misschien toch niet doorging, maar na het overtuigen van de moeder door de chirurg ging het om 1 uur dan toch echt gebeuren. Wij in een chirurgen outfit gehesen, stiekem voelde dat super leuk en hop naar de operatiekamer. Daar hebben we eerst de spinale ruggenprik gezien wat al heel leuk was, want we hebben dit wel geleerd op school, maar in de praktijk zie je dit bijna niet. Vervolgens de keizersnede. Ik kan niet beschrijven hoe ik me voelde toen ik daar stond. Het was zo mooi en gaaf tegelijkertijd. Ik heb gezien hoe ze laag voor laag de buikwand opensneden om zo bij de baarmoeder te komen en vervolgens kwam er een hoofdje naar buiten steken. Dit was z’n bijzonder moment. De baby zijn mond en neus werd direct leeggezogen en begon daarna te huilen. Een gezond jongetje ter wereld en ik had zojuist alles gezien.

Het babytje is vervolgens weggebracht om schoongemaakt te worden en ik ben blijven kijken hoe ze laag voor laag alles weer dicht gehecht hebben. Ik mocht zelfs nog naast de chirurg gaan staan en kreeg toen nog allerlei uitleg wat hij in zijn handen had en wat het was. Een ervaring om nooit te vergeten en een bevestiging dat ik echt de verloskundige kant in wil gaan!

Volgens de chirurg en de anesthesist was ik trouwens nog een ‘strong woman’ haha, want ze hebben ook leerlingen gehad die er wel moeite mee hadden en weg zijn gegaan of die waren flauwgevallen. Ik heb mezelf verbaast over wat ik aankan!

’s Middags weer aan school gewerkt en daarna voor de zoveelste keer mezelf gedoucht met zakjes water uit de koelkast. We hebben namelijk al 5 dagen geen normaal stromend water, dus we kunnen niet afwassen, de was niet doen en vooral niet normaal douchen. Het kan wel met water uit de put, maar daar krijg ik jeuk en uitslag van dus ik was mezelf met zakjes water. Ook best een uitvinding haha.

Maar ondanks dat kon mijn dag toch al niet meer stuk!

8-6-16

Vandaag ons 2de dagje op de maternity en wat had ik er weer zin in! Eerst de ochtendzorg en om 9 uur hoorde ik van een collega dat er een cliënt in de eerste fase van de bevalling bezig was. Ik hoopte dat ze vandaag nog ging bevallen zodat ik het kon zien, en dat was ook zo! En niet een paar uur later, maar gewoon 10 minuten later! Ik hoorde ineens iemand gillen dus we gingen gelijk kijken en ik zag het hoofdje al komen! Weer zo bijzonder om te zien! Na een paar pufjes was daar het hele hoofdje, gevolgd door het lichaam. Wederom een gezond jongetje van 2,7 kilo. Mijn dag kon weer niet stuk. Gisteren de keizersnede en vandaag mijn eerste natuurlijk bevalling mogen zien! De baby werd gelijk bij de moeder op de borst gelegd en vervolgens werd de navelstreng doorgeknipt. Daarna zag ik ook de placenta naar buiten komen en daarmee was de bevalling afgerond. Moeder en zoon maken het goed :)

Rond 1 uur mocht ik bij een andere cliënt het hartritme van de baby beluisteren door een vloeistof op de buik te spuiten en met soort handmatige stethoscoop over de buik te bewegen. Het is te vergelijken met een echoscopie, maar dan alleen voor het hartritme van de baby. Ik vond het erg leuk om te doen en hoorde vervolgens een aantal minuten later van een collega dat de cliënt volledige ontsluiting had en ze de bevalling zouden gaan starten. We hebben de cliënt in de bevallingskamer op de speciale stoel gelegd en vervolgens moest ze gaan puffen. Helaas ging het niet snel en niet hard genoeg, dus moest ze worden ingeknipt. Heb ik dat ook weer eens gezien. Daarna kwam al snel het hoofdje naar buiten, vervolgd door het bloederige lichaampje. De navelstreng zat om het nekje gedraaid dus moest snel worden doorgeknipt. Gelukkig is alles goed met de baby! Vervolgens ook nog gezien hoe de moeder weer gehecht werd en daarna is ze naar haar kindje gebracht.

Kortom, 2 geweldige werkdagen die ik niet nooit zal vergeten. Nog 2,5 week te gaan op de Maternity, dus waarschijnlijk nog veel bevallingen en keizersnedes die ik mag gaan zien. Er is mij zelfs al een aantal keer gevraagd of ik de baby ter wereld had gehaald, wat dus waarschijnlijk wel mag. Dit wordt dus mijn doel voor de komende 2 weken, het zelf ter wereld halen van een kindje. Dat zou het meest fantastische ooit zijn.

Mijn laatste weken in het ziekenhuis zullen de beste worden van de hele periode! Echt zo blij dat ik dit allemaal mag meemaken!

Nou jullie zijn weer op de hoogte van mijn geweldige avonturen van afgelopen week, dus ik ga zo lekker douchen met waterzakjes en vervolgens naar bed om morgen weer fris en fruitig op de maternity te staan!

Tot de volgende keer!

Liefs Brenda

2 Reacties

  1. W hansen:
    8 juni 2016
    Wat een verhaal weer,je hebt al veel geleerd zo.
    Geniet nog van deze weken,het is voorbij voor je het weet.
    Veel liefs van opa en oma
  2. Jose Bussmann:
    14 juni 2016
    Mooi verhaal Brenda