Halfway my journey!

2 juni 2016 - Ada Foah, Ghana

Hallo allemaal,

Inmiddels al weer op de helft van mijn avontuur in Ghana! Wat vliegt de tijd, echt niet normaal. Ik weet nog goed dat ik hier de eerste dag op het vliegveld aankwam en ik een klap kreeg van de hitte. Inmiddels 6 weken later ben ik er nog steeds niet aan gewend haha, maar het zweten daarentegen is minder geworden als de eerste weken haha.

Afgelopen dagen is het erg druk geweest vandaar dat ik iets later ben met mijn blog dan jullie gewend zijn, maar hier weer een overzicht van de afgelopen anderhalve week.

24-5-16

Vandaag stonden we nog steeds op de isolatiekamer bij de emergency omdat de verpleegafdeling nog steeds geverfd moest worden. Net toen ik wilde beginnen vroeg een collega of ik bij iemand een infuus wilde prikken en daar zei ik natuurlijk geen nee op. En ja hoor hij zat goed! De 2e keer inmiddels. Blijft een overwinningsmomentje haha.

Verder ben ik met een huisgenoot mee geweest om bloed te prikken. Het was rustig op de afdeling dus ik kon weg en dan was ze niet alleen. Ze voelde zich al een paar dagen wat minder lekker, maar er kwam toch niks uit het bloedonderzoek. Alleen veel rust houden.

Bij thuiskomst heel de middag en avond weer geen stroom en water. Wordt er toch wel een beetje gek van dat we zo vaak geen elektriciteit en water hebben. Wat is het fijn als ik straks thuis ben en me niet druk hoef te maken over het feit of ik wel of niet kan douchen of zelfs gewoon de wc door te trekken zonder water uit een put in de tuin te halen.

’s Avonds het verdrietige nieuws gehad dat een kennis was overleden. Lieve Conny, Sven en Kim heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, ik denk aan jullie!

25-5-16

Weer heel de nacht geen stroom dus het was best wel warm en daardoor slecht geslapen. Vandaag was een nationale feestdag in Ghana, dus al mijn huisgenoten waren vrij. Kyrea en ik waren diehards en moesten gewoon werken. ’s Morgens katheterzorg gedaan en daarna geholpen op de emergency. Er kwam een kindje binnen die nergens meer op reageerde. Gelijk een malaria test gedaan en die resulteerde positief. Infuus ingebracht en medicatie gestart, gelukkig begon ze naar een tijdje weer te reageren.

’s Avonds hadden we met 4 huisgenoten een zelfgemaakte pizza gemaakt en wat was dat heerlijk! Daarna een feest bij Tsjarley Korpey. Echt super gezellig met z’n allen en tot in de vroege uurtjes gefeest.

26-5-16

Heerlijk uitgeslapen tot 11 uur en vervolgens met z’n allen als lunch pannenkoeken op. Pien een huisgenootje lag in het ziekenhuis aan het infuus vanwege een blaasontsteking. Ze hebben hier veel medicatie niet per tablet en dus moest ze aan het infuus. Helaas moest ze zoveel hebben dat ze moest blijven slapen. Wij zijn overdag naar Maranatha gegaan en hebben lekker van de zon en de zee genoten en ’s avonds naar Pien in het ziekenhuis gegaan om haar gezelschap te houden en kaart spelletjes te doen.

‘Diner and Plot 7’

Een dagje op de verpleegafdeling en ’s morgens even langs Pien gegaan. Ze mocht gelukkig om 11 uur naar huis toe. Om 9 uur hebben Kyrea en ik eerst een presentatie van onze huisgenoten Jet en Myrthe bijgewoond over CVA. Ze hebben het erg goed gedaan en de fysiotherapeutische aspecten naar voren laten komen.

Uit het werk zijn we rechtstreeks naar Accra (de hoofdstad) gereisd. Onderweg begon onze trotro te roken en zijn we gauw uitgestapt want we vonden het best wel eng. Na ongeveer een half uur verder en een aantal emmers water uit de sloot over de motor heen vervolgde onze weg. Na 3 uur reizen aangekomen in het winkelcentrum West Hills Mall. Daar even geshopt en wat gedronken met alle meiden. Vervolgens naar New Heaven, ons hotel, om ons om te kleden en klaar te maken voor de avond. We waren namelijk door een Libanees die we met koningsnacht hadden ontmoet uitgenodigd voor een diner en een avond stappen op zijn kosten. Normaal in Nederland doe je zoiets niet snel, maar we waren met 9 meiden en hij had genoeg geld dus we hebben er een super leuke avond van gemaakt. Eerst Libanees gegeten en daarna in Plot 7, een club in Accra uitgeweest. Daar zijn we pas weer naar huis gegaan toen het licht werd, na eerst ontbijt te hebben haha.

28-5-16 en 29-5-16

Heerlijk geluncht bij het Paloma Hotel en vervolgens nog even wat boodschappen gedaan in de Accra Mall. Bij thuiskomst op ziekenbezoek bij Pien geweest. Ze was het weekend bij onze coach Ashley blijven slapen want ze was erg ziek geworden van de antibiotica. Echt zielig om haar zo ziek te zien en dan hier in Ghana te zitten. Tijdens ons bezoek aan Pien werd mijn huisgenoot Ayse niet goed. We keken naar buiten en ineens viel ze bijna neer. We dachten eerst aan een paniekaanval, maar na een kwartier besloten dat we toch naar het ziekenhuis gingen, omdat ze minder reactie in haar linker lichaamshelft had en minder reageerde. Ik, Jet en onze coach Ashley met haar vriend Desmond zijn meegegaan. Gelukkig werd ze daar wat helderder en kon ze ’s nachts mee naar huis toe. Het bleek een forse vitamine B tekort, vanwege het feit dat ze alleen Halal mag eten en dus weinig dierlijke producten eet. Gelukkig gaat het met Pien en Ayse allebei weer goed.

De volgende dag lekker niks gedaan en bijgekomen van het slapeloze weekend.

30-5-16 en 31-5-16

Vandaag toch weer een dagje werken op de ward. We hadden vandaag wat minder respectvolle collega’s. We moesten namelijk wondronde gaan doen, maar mijn collega was erg hardhandig en behandelde zowel mij als de patiënten als een stuk vuil. Verteld dat hij wat rustiger aan moest doen bij de patiënten, maar hij nam het niet echt serieus. Er was namelijk ook een patiënt met een grote decubitus wond op z’n linker en rechter heup. Hij had een wisselligging schema en moest om de 2 uur gewisseld worden van positie, maar werd alleen op z’n linker en rechter zij gelegd. Ik vertelde dat ze hem juist ook tussendoor op z’n rug moesten leggen, om juist de wonden tot rust te laten komen. Ik werd uitgelachen en er werd verteld dat het geen tijd was voor de wisselliging. Al met al een wat mindere ochtend, maar gelukkig zijn niet alle collega’s zo.

’s Middags was ik even naar de emergency gelopen en zag daar de eigenaar van het ziekenhuis bij een patiënt ongeveer 2 liter vocht uit zijn pleurale ruimte tussen zijn ribben uit halen. Best heftig om te zien. De jongen was 15 jaar en blijkbaar al 3 dagen eerder van een grote hoogte gevallen, maar nu pas binnengebracht. Hoop dat het goed gaat aflopen.

Uit het werk aan school gewerkt en ’s avonds met iedereen uitgegeten, omdat het de laatste avond van Pien en Maartje was. Zij vertrekken morgenmiddag alweer naar huis na 4 maanden in Ghana geweest te zijn. Kyrea en ik hebben de volgende ochtend eerst gewerkt en mochten eerder naar huis om afscheid te nemen van de meiden. Wel raar hoor dat ze naar huis gaan. Voelt de club toch niet meer compleet.

’s Avonds met de andere meiden op straat indomie gegeten en lekker op tijd naar bed gegaan.

‘Visa and ID card’

Alweer juni! De tijd vliegt. Vandaag moesten we om half 8 naar Accra voor het verlengen van onze visums en het aanvragen van een Ghanese ID kaart. Toen we de trotro (busje) in wilde stappen kwamen we erachter dat er maar plaats was voor 3 personen en we waren met z’n 4en. Er werd toen serieus een Ghanese vrouw de trotro uitgezet, zodat wij mee konden. Wij vonden het echt niet kunnen, maar als blanke wordt je hier hoger gezien als de bevolking zelf. Daar kan en wil ik niet aan wennen. Daarna werden we ook nog opgelicht kwa prijs, wat de meeste Ghanezen proberen, maar wij weten inmiddels de prijzen hier, en laten ons dus niks wijs maken haha .Na 3 uur aangekomen bij de immigratiedienst in Ghana. Hier eerst een ID kaart aan laten maken. Ja hoor ik ben nu officieel een halve inwoner van Ghana. Daarna onze visums. Dat was nog best een gedoe, aangezien de Ghanezen niet zo goed zijn in tellen haha. Ze hadden onze visum maar 1 maand verlengd, in plaats van 2 maanden. Na een half uur eindelijk buiten en toen heerlijk in de Accra Mall wat gegeten en nog 2 nieuwe jurkjes gekocht.

Daarna weer 3 uur terug naar huis gereisd en even langs de naaister om mijn 2 nieuwe jurkjes korter te laten maken, ze kwamen namelijk tot op de grond. Ik kan ze vrijdag ophalen, dus ik ben benieuwd!

02-6-16

Vandaag alweer op de helft van ons avontuur in Ghana. De tijd vliegt! We zouden vandaag weer naar de communities gaan om baby’s aan een boom te wegen en vaccinaties te geven. Kyrea en ik waren netjes om 8 uur bij het ziekenhuis, maar kregen toen de mededeling dat het niet doorging. Toen maar weer naar huis. Intensieve werkdag haha. Verder heel de dag aan school gewerkt en ’s avonds lekker gekookte aardappelen met tomaatjes op. Nog lang geskyped met mama tot er storm uitbrak en er vervolgens geen stroom meer was. Ik zit dan nu ook in het pikkedonker mijn blog te schrijven haha.

Morgen alweer onze allerlaatste dag op de ward en vanaf dinsdag beginnen we voor 3 weken op de maternity! Dat betekent bevallingen, keizersnedes en baby’tjes. Super veel zin in!

Nou aangezien er geen stroom is ga ik maar eens slapen, tot de volgende keer allemaal!

Liefs Brenda

8 Reacties

  1. Papa en Jacqueline:
    3 juni 2016
    Ik zie wel dat je er ontzettend van geniet. Mocht die Chanese vrouw nog mee terug in de bus? Het is weer een super verhaal. Xxx van ons.
  2. Brenda:
    3 juni 2016
    Nee ze moest maar een andere busje zoeken haha. Best wel erg. Dankjewel xx
  3. Kim:
    3 juni 2016
    Lieve Brenda,

    Weer een heerlijk verhaal weer om te lezen! En wat lief dat je aan oms denkt.. geniet van de rest van je reis en ik wacht weer op je volgende blog!! Groetjes van uit het koude regenachtige nederland... Kim
  4. Petra:
    3 juni 2016
    Hoi Benda

    Wat leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! In 2003 was ik de eerste Ghanaganger die is Ada Foah op stage was. Toen ook een fantastische tijd gehad... echt een ervaring voor mijn leven! Wij verbleven toen nog in het Maks Guesthouse naast de markt.
    We werkten in het DEDH en in de kliniek op de maternity ward.
    Inmiddels werk ik alweer een paar jaar op afdeling verloskunde van het Erasmusmc in het Sophia kinderziekenhuis.
    Die stage in Ghana heeft me dus in alle opzichten veel gebracht.
    Geniet van de tweede helft van je tijd in Ghana. En doe ze de groeten daar!!

    Groetjes
    Petra (dochter van Theo den Engelsen)
  5. Brenda:
    3 juni 2016
    Aah wat leuk om te horen dat je hier ook hebt gewerkt en dat ghana je zoveel heeft gebracht. En super gaaf om te werken in het Sophia kinderziekenhuis! Ik wil ook jou kant op dus ik ben benieuwd waar het me brengt :) dankjewel ook naar kim xx
  6. W hansen:
    3 juni 2016
    Wat een verhaal weer,zo maak je nog eens wat mee,wel zielig voor die vrouw,zo komen wij er achter dat wij het hier heel goed hebben.
    Veel werkplezier,op een afdeling waar je zo naar uit keek,komen die rompertjes die wij je mee gegeven hebben toch nog van pas,wij wensen jullie allen nog een fijne leerzame tijd,we missen je wel hoor,we zien je weer in oostenrijk.veel liefs opa en oma Hansen
  7. Lineke van Kooten:
    3 juni 2016
    Wat een belevenissen! Wij genieten met je mee!
  8. Petra:
    3 juni 2016
    Vacatures genoeg
    Have fun meid!