Nieuwe afdeling, nieuwe ervaringen!

Hallo allemaal,

Inmiddels 5 weken in het mooie Ghana. Alweer bijna op de helft! De laatste keer eindigde ik mijn blog met het verhaal dat ik de foto’s van mijn fotoshoot door ging nemen en er dan een aantal op facebook zou plaatsen. Inmiddels hebben jullie ze allemaal kunnen zien :) Wat waren ze leuk geworden! Ik vindt het nog steeds super dat we een gratis shoot hadden gekregen.

Hier weer een overzichtje van mijn avonturen van afgelopen week.

17-5-16

Mijn tweede dagje op de ward (verpleegafdeling). Hier op de afdeling zit er een vast ritme in de werkzaamheden. Je begint met de overdracht vanuit de nachtdienst en vervolgens ga je zelf bij de patiënten kijken hoe ze er aan toe zijn. Vervolgens komt er een arts langs die alle patiënten komt bezoeken en eventueel nog extra medicatie voorschrijft. Na de artsenvisite beginnen we met bedden opmaken en daarna komen de verpleegtechnische handelingen. De ene dag loop je wondronde, de andere dag katheterronde of mondzorg ronde. Bij de wondronde maak je net als op de emergency de wond schoon en doe je er een nieuw verbandje omheen. Bij de katheterronde maak je de katheter en de geslachtsdelen schoon en bij de mondzorg ronde ga je langs patiënten die bijvoorbeeld bewusteloos liggen en maak je met een gaasje de binnenkant van hun mond schoon, zodat ze weer vrijer kunnen ademhalen. Als laatste ga je alle vitale functies meten  en dan is de ochtendzorg klaar. Patiënten worden hier door families gewassen, aangekleed en eten gegeven, dus dit hoeven wij niet te doen.

We hadden twee mannen die erg kritiek lagen. Allebei bewusteloos, een neussonde, aan de zuurstof en beide een gorgelende ademhaling. Is best even akelig, want je leeft erg mee met de familie op z’n moment. Bij één jongen ging het ademen zo slecht dat ze zijn keel en neusholte hebben moeten leegzuigen om de ademhaling iets gemakkelijker te maken. Hierbij kwam allemaal bloed mee. Dit was natuurlijk geen goed teken. De ademhaling was daarna wel iets verbeterd, maar het was een aflopende zaak. In Nederland zouden ze misschien de tools hebben om zo iemand nog te redden, maar hier in Ghana weet je meestal al snel dat iets geen zin meer gaat hebben.

Verder ’s middags na het werk lekker gelezen, wat ben ik blij met mijn E-reader die ik met kerst van papa en Jacqueline heb gekregen. Heerlijk! Heb in 5 weken al 4 boeken uit gelezen. ’s Avonds heb ik voor iedereen aardappelschotel gekookt en hebben we heerlijk gegeten al zeg ik het zelf haha.

18-5-16

Vandaag weer een dagje op de verpleegafdeling, maar wat er bij mij uitsprong is dat ik voor het eerst hechtingen heb mogen verwijderen! Het geeft z’n waarderend en fijn gevoel als je de handelingen in het echt mag uitvoeren. Bij elke nieuwe stap voel ik me een steeds betere verpleegkundige worden. Je leert zoveel meer in de praktijk en vooral in z’n land als Ghana!

Verder die dag zijn we nog even naar de markt geweest om kralen te kopen voor een leuk arm of enkelbandje en wederom ´s avonds voor iedereen gekookt.  Ja ik ben een beetje de kokkin van het huis haha. Vindt het heerlijk om te koken en hier heb je de tijd en de rust er ook voor.

´Communities´

Donderdag 19 mei was onze echt eerste dag naar de communities. Vorige week was vanwege de regenval niet doorgegaan, dus ik had er nu best wel zin in. We kwamen om half 8 bij een dorpje aan die de collega´s in het ziekenhuis hadden verteld tegen mijn huisgenoten, die als fysiotherapeuten werken in het ziekenhuis. Bij het dorpje aangekomen zagen we een aantal hutjes met een rieten dak. ´Was dit nu het dorp? ‘ vroeg ik mezelf af. Je kent misschien het programma ‘Groeten uit de rimboe’ nog wel? Nou zo zag het eruit. Het waren arme dorpjes met alleen een aantal stenen hutjes en daar leefde dan een hele familie in. Ik schat dat de hutjes net zo groot zijn als mijn slaapkamer. De kindjes waren blij aan het spelen in het enigste setje kleding dat ze hadden, wat toch wel even slikken was. Wat hebben we het toch allemaal goed in Nederland!

Na anderhalf uur wachten, hebben we de hoofdzuster in het ziekenhuis gebeld. De collega’s bleken de verkeerde plaatsnaam door gegeven te hebben en we moesten naar een ander dorpje. Daar aangekomen zaten onze collega’s net klaar en kwamen de eerste mensen met hun kinderen al aanlopen. De kindjes worden gewogen aan een boom in een soort jute tas met 2 openingen voor hun beentjes. Dit wordt vervolgens genoteerd. Waar ik wel van schrok is dat de moeders hun kinderen hier hard slaan wanneer ze een ander kind vervelen of iets doen wat niet mag. Dat ze aangesproken moeten worden oke, maar slaan? Dit is helaas normaal in Ghana. Ik heb van een andere huisgenoot gehoord die lerares is hier dat kinderen in de klas met een stok op hun rug worden geslagen of tegen armen of benen wanneer ze vervelend zijn. Bij ons zou je gelijk een proces aan je broek hebben hangen!

Terug naar de communities. Mijn huisgenoten hebben later nog een vragenronde over CVA gedaan en vervolgens mochten we om elf uur naar huis. Daar hebben we met z’n 4en gegeten en zijn vervolgens naar Peace Resort gegaan om te zonnen en te zwemmen. Heerlijk rustig middagje en ’s avonds lekker op straat Indomie gegeten (noodles).

20-5-16

Om half 8 op de verpleegafdeling aangekomen en er was niemand. Alles was uitgestorven. Alle kamers leeg en niemand te bekennen. Het bleek dat ook deze afdeling geverfd moest worden en dus hadden ze onze patiënten overgeplaatst naar de isolatiekamer op de emergency en de gang. Tja je moet wat als er muren geverfd moeten worden haha. Er waren ineens nog maar acht patiënten van de ongeveer 23 die er woensdag nog  lagen. Er waren drie mensen overleden, waaronder de twee jongens waar het zo slecht mee ging en alle andere waren ineens ontslagen. Best apart, maar dat kan hier zomaar. Wat wel leuk was is dat we nu op de gang praatjes konden maken met onze oude collega’s van de emergency. Verder was het zo rustig dat ik en Kyrea heel de dag aan school hebben gewerkt. Ook wel een keer lekker tussendoor.

’s Avonds nog een heerlijke zelfgemaakte pizza van Myrthe op en mijn knoflooksaus. Heerlijk! Een goede afsluiter van de vrijdagavond en van de week.

21-5-16

Het was weer weekend! Lekker uitgeslapen tot een uur of 8 en verder rustig aangedaan in de morgen. ’s Middags zijn we met z’n allen naar Peace resort gegaan om weer lekker heel de dag te zwemmen en te zonnen. Aan het einde van de dag buiten op straat gegeten en wat drankjes gedaan in het plaatselijke cafe Freedom. Hier begon het al gauw te stormen en te stortregenen. Zoals verwacht volgde ‘light off’. De stroom in heel de wijdde omgeving was uitgevallen, wat tot de volgende ochtend heeft geduurd. We mochten dus met de flitsen van onze telefoons en onze zaklampen naar huis, douchen en naar bed haha.

‘Again ligt off’

Vannacht slecht geslapen en vroeg wakker dus Kyrea en ik besloten om half 8 te gaan hardlopen. Het was erg koel vanwege de storm, althans 25 graden, maar dat voelt voor Ghana erg koel haha, dus het was goed te doen! Toen we terugkwamen met z’n alle besloten eens lekker een pyjama dag te houden met spelletjes en een lunch. Ik had eiersalade gemaakt, weer iemand anders kippensoep en ook nog iemand zelfgemaakte chips. Lekker geluncht en verder heel de dag gerelaxed. ’s Avonds weer naar het cafe gegaan en jawel het begon weer te stort regenen en te onweren, maar dit keer echt niet normaal. Weer heel de nacht zonder stroom en water gezeten. Nu toch best wel warm zonder die waaiers! Wederom een slechte nachtrust. Ik hoop dat morgennacht de stroom het wel doet haha.

Niet normaal hoe je eraan gewend raakt eigenlijk. Als ik straks thuiskom ben ik al hemels blij wanneer de toilet gewoon doorspoeld wanneer ik wil, of dat ik kan douchen wanneer ik wil omdat er altijd water is! In Nederland was vorige week grote paniek omdat even de stroom uitviel in een stad, haha nou dan moeten ze Ghana eens proberen.

23-5-16

Vandaag precies 5 weken in Ghana! Weer een  werkdagje op de verpleegafdeling, die nog steeds op de isolatiekamer van de emergency was. Een rustig dagje gehad en ’s middags weer aan school gewerkt. ’s Avonds heb ik lekker voor iedereen pasta carbonada gemaakt en dadelijk ga ik lekker naar bed en mijn ogen sluiten voor vandaag!

Tot de volgende blog allemaal!

Liefs Brenda